دوچرخه و شهرهای مدرن

حدود هفت هزار سال پیش یعنی زمانی که نخستین شهرها شکل گرفتند، خیابان‌ها نقش بسیار متمایزی در ساختار شهری برعهده داشتند که از آن جمله می‌توان به مکان‌هایی برای جمع شدن مردم، فروش کالاهای خود، جمع شدن بچه‌ها و بازی در خیابان‌ها (بله در خیابان‌ها) و رساندن خود از مکانی به مکان دیگر اشاره کرد.
سپس تحولی عظیم ادراک ما از خیابان‌ها را تغییر داد و در اوایل دهه 1900، پای خودروها به خیابان‌ها باز شد؛ در حالیکه مردم همچنان عادت داشتند از خیابان‌ها به عنوان قلمرو شخصی خود استفاده کنند. با گذشت چندین سال و تغییر الگوهای شهرنشینی، خودروها به حاکم بلامنازع خیابان‌ها تبدیل شدند و در کنار سرعت‌بخشی و تسهیل در حمل و نقل، مشکلاتی نیز با خود به همراه آوردند.
با افزایش جمعیت شهرها، دوچرخه‌سواری به طور فزاینده‌ای به عنوان پاسخی امیدوارکننده برای انواع مشکلات شهری، از جمله مسائل مربوط به ازدحام ترافیک، آلودگی شهری، انتشار گازهای کربن، کاهش هزینه‌های اقتصادی حمل و نقل و موضوعات گسترده‌تر مانند سلامت عمومی شهروندان و نشاط شهری شده است. از این رو بسیاری از کشورهای دنیا، طی سال‌های اخیر، طرح‌ها، زیرساخت‌ها و سیاست‌های تشویقی ویژه‌ای برای ترغیب مردم به استفاده از دوچرخه و تبدیل آن به جزیی ثابت از زندگی آن‌ها در پیش گرفته‌اند که از کاهش عوارض شهروندانی که از دوچرخه استفاده می‌کنند تا کمک مالی به شهروندانی که مسیر خانه تا محل کار را با دوچرخه طی می‌کنند را شامل می‌شود.

دلایل توجه و اهمیت به دوچرخه‌سواری در شهرهای مدرن و شهرهای آینده

نگاه به دوچرخه‌سواری در کشورهای مدرن دنیا، نگاهی چندجانبه است و دولت‌ها به دلایل بسیاری، شهرها را به انجام اقدامات مفید و برنامه‌ریزی شهری جهت ترویج فرهنگ دوچرخه‌سواری در میان شهروندان و ایجاد شرایط مناسب رفت و آمد با دوچرخه تشویق می‌کنند. کاهش میزان آلودگی هوا، شاید مهمترین و اصلی‌ترین علت گرایش به دوچرخه‌سواری در شهرهایی مانند میلان ایتالیا باشد که قطب صنعتی ایتالیا و نخستین شهر آلوده اروپایی به شمار می‌رود. دوچرخه، نماد حمل و نقل پایدار است و حامل پیامی مثبت برای تولید و مصرف پایدار که تاثیر مثبتی نیز بر آب و هوا دارد.
نجات کره زمین را می‌توان دومین علت استفاده از دوچرخه دانست. فقط 12 سال دیگر فرصت داریم تا زمین را از دست انتشار گازهای آلاینده و گل‌خانه‌ای ناشی از حمل و نقل نجات دهیم و درغیر این صورت با از بین رفتن مرجان‌ها و اسیدی شدن اقیانوس‌ها، زندگی انسان‌ها نیز بر روی کره زمین با خطر جدی مواجه می‌شود.
در کشور انگلیس، اتومبیل‌ها مقصر اصلی تولید حدود 60 درصد از گازهای گل‌خانه‌ای هستند و 70 درصد مسیرها کمتر از هشت کیلومتر است؛ مسیری که به آسانی می‌توان با دوچرخه طی کرد. حفظ سلامتی و مقابله با کم‌تحرکی شهروندان، سومین علت روی آوردن به دوچرخه‌سواری است و انجام آن به صورت چندبار در هفته، فشارخون، استرس و ابتلا به بیماری‌های قلبی را کاهش داده و سبب تقویت قلب و عضلات، سیستم ایمنی و بالارفتن میزان اکسیژن خون می‌شود. هرچه خیابان‌ها خالی‌تر از اتومبیل و پرتر از دوچرخه باشد، سلامتی شهروندان بیشتر تأمین می‌شود.
استفاده از دوچرخه همچنین می‌تواند به عنوان نماد و ابزاری برای توسعه پایدار در نظر گرفته شود و از این رو سرمایه‌گذاری در زیرساخت دوچرخه‌سواری یک حرکت هوشمندانه برای شهرهای مدرن و شهرهای آینده محسوب می‌شود.