رقابت دو روزنامه ورزشی لو ولو (Le Vélo) و لتو (L'Auto) در فرانسه موجب به وجود آمدن این یکی از جذاب ترین مسابقات ورزشی جهان شد: تور دو فرانس (Tour de France). روزنامه لتو در ماجرای گناهکاری یا بیگناهی یک افسر ارتش فرانسه در فروش اسرار نظامی به آلمان تاسیس شده بود. این روزنامه جدیدتر از لو ولو بوده و هنوز قدرت زیادی نداشت. آن‌ها هنری دیسگرانژ (Henri Desgrange) را به عنوان سردبیر منصوب کردند. دیسگرانژ یک دوچرخه‌سوار مشهور و همچنین یکی از مالکان پیست دوچرخه سواری ولودروم (Velodrome) پاریس بود. با توجه به اینکه لتو نمی‌توانست فروش دلخواه خود را داشته باشد، دیسگرانژ تصمیم به استخدام فردی به نام ژئو لفو (Géo Lefèvre) را گرفت. لفو در ادامه پیشنهاد برگزاری یک مسابقه دوچرخه سواری در سرتاسر فرانسه را داد. با اینکار آن‌ها می‌توانستند به خوبی نام خود را سر زبان‌ها انداخته و فروش بیشتری داشته باشند. در نتیجه اولین تورنمنت تور دو فرانس به طور رسیم توسط روزنامه لتو در سال 1903 برگزار شد. پیش از برگزاری قرار شد تا طرحی برای انجام این مسابقه آماده شود. در طرح پیشنهادی مسابقه از تاریخ 31 می در پاریس آغاز شده و تا 5 جولای و با بازگشت به همین شهر به پایان می‌رسید. لیون، مارسی، بوردو، نانت و تولوز نیز دیگر شهرهایی بودند که در این طرح قرار داده شدند. هرکدام از از مراحل مسابقه باید در شب آغاز شده و بعد از ظهر روز بعد خاتمه می‌یافتند و هزینه شرکت در مسابقه نیز 20 فرانک اعلام شد. این طرح جذابیت زیادی برای علاقمندان ایجاد نکرد. تنها 15 نفر با آگاهی از آن نسبت به ثبت نام اقدام کردند. از سوی دیگر دیسگرانژ نیز هرگز نسبت به موثر بودن این مسابقه ایمان نداشت و بارها تلاش کرد تا برگزاری آن را لغو کند. اما در نهایت تصمیم گرفت تا تنها در طرح پیشنهادی تغییراتی اعمال کند. او زمان برگزاری را از 1 تا 19 جولای قرار داده و تغییراتی نیز در نوع طی کردن مسافت‌ها و میزان استراحت اعمال کرد. همچنین هزینه ورود به مسابقه را نیز به 10 فرانک کاهش داد. جایزه نفر اول کل مسابقه 12000 فرانک و هزینه برنده هر روز نیز 3000 فرانک تعیین شد. با این تغییرات چیزی حدود 80 نفر برای شرکت در مسابقه داوطلب شدند. در نهایت نیز مائوریسه گارین (Maurice Garin) فرانسوی برنده مسابقه شد. این نقطه شروع رسمی تور دو فرانس بود. امروزه این مسابقه دوچرخه سواری در 21 مرحله (هر کدام در یک روز) و در مسافتی نزدیک به 3500 کیلومتر برگزار می‌شود. در هر مرحله فردی که در کمترین زمان برای اتمام آن مرحله رکاب زده باشد برنده رده‌بندی اصلی بوده و صاحب پیراهن زرد شده و مرحله بعد را با آن آغاز می‌کند. علاوه بر رده‌بندی کلی مسابقه، رده‌بندی‌های دیگری نیز برای رکابزنان در این تورنمت وجود دارد: رده‌بندی امتیازی، رده‌بندی کوهستان، رده‌بندی تیمی و رده‌بندی جوانان. در پایان هر مرحله مجموع امتیازهای هر فرد تا آن مرحله مشخص شده و در نهایت پیراهن سبز به برنده این رده‌بندی اهدا می‌شود. مسیرهای کوهستانی بنا به شدت سختی آن امتیازهای متفاوتی دارند. در پایان مسابقات امتیازهای مسیرهای کوهستانی به صورت جداگانه جمع شده و برنده کوهستان با کسب پیراهن قرمز یا سفید مشخص خواهد شد. به همین ترتیب رده‌بندی تیمی و جوانان نیز صورت گرفته و جوایز آن‌ها نیز تخصیص می‌یابد. شماره‌های سیاه روی زمینه زرد لباس و کلاه ایمنی زرد برای برندگان رده‌بندی تیمی و پیراهن سفید نیز برای رکابزن جوان (کمتر از 25 سال) هستند. علاوه بر رده‌بندی‌های فوق، یک جایزه ویژه برای کسی است که بیشترین تحرک را دارد. کسی که شماره سفید در زمینه قرمز لباس خود خواهد زد. او برنده جایزه جنگندگی است.