افزایش تقاضای خرید دوچرخه Rad
ژوئن 1, 2020همه میخواهند دوچرخه برقی داشته باشند – حتی اوبر
ژوئن 6, 2020
هم زمان با اختراع دوچرخه در اوایل قرن نوزده میلادی توسط بارونکارلوندریس بهعنوان یک وسیله حملونقل انفرادی، مهارت دوچرخهسواران نیز موردتوجه عموم قرارگرفت. کمکم با افزایش این مهارتها انواع رقابتهای دوچرخه سواری شکل گرفت.
درحال حاضر انواع رقابت های دوچرخه سواری به عنوان ورزش حرفه ای و عاملی برای حفظ تناسب اندام و سلامتی افراد، مورد توجه تمامی سنین و اقشار جامعه است. بنابراین در ادامه با معرفی انواع مختلف این رقابتها اطلاعات مفیدی در اختیار علاقهمندان این ورزش نشاطانگیز قرار خواهد گرفت.
مسابقات دوچرخه سواری به دو بخش رقابتی و غیررقابتی تقسیم میشود که در این مقاله تمرکز بیشتر بر بخش رقابتی خواهدبود. البته به انواع بخش غیررقابتی هم اشاره خواهدشد. باید توجه داشتهباشید که بیشتر سبکهای بخش رقابتی در مسابقات المپیک حضور دارند و همچنین بهصورت جداگانه دارای رقابتهای بینالمللی سالیانه هستند. در بخش رقابتی و بینالمللی، مسابقات دوچرخه سواری بهصورت جداگانه بین زنان و مردان برگزار میشود.
انواع رقابتهای دوچرخهسواری
مسابقات دوچرخه سواری در بخش رقابتی شامل موارد زیر است :
• مسابقات جادهای
• کراس
• پیست
• کوهستان
• بیامایکس
• سرعتی
همانطور که ذکرشد؛ ورزش دوچرخه سواری در بخش غیررقابتی نیز انجام میشود. مواردی که در ادامه ذکر شده است؛ از جمله انواع مسابقات غیررقابتی این ورزش به شمار می رود.
• تریل کوهستان
• بیامایکس آزاد
پس از آشنایی با این موارد در ادامه انواع رقابت های دوچرخه سواری را بررسی می کنیم.
مسابقات جادهای
این رشته ورزشی در اواخر قرن نوزده میلادی به وجود آمد. مسابقات دوچرخه سواری جادهای در کشورهای غرب اروپا مانند فرانسه، اسپانیا، بلژیک و ایتالیا محبوبیت بسیاری دارد. جالباست بدانید که در ایران نیز این رقابتها با عنوان تور آذربایجان، استانمرکزی، خراسان و تور مازندران همه ساله بین ورزشکاران حرفهای برگزارمیشود.
در انواع رقابت های دوچرخه سواری جاده ای، افراد در مسیرهای مختلف رکابزنی میکنند. معروفترین مسابقه در این بخش به تور دو فرانس شهرت دارد. مسیر جادهای در این رقابتها مملو از تماشاگران مشتاق است که نیروهای امدادی و کمکرسان برای رکابزنان در نقاط مختلف در نظر گرفتهشدهاند.
این مسابقات خود در پنج بخش انجام میشود که شامل بخش استقامتی، تایم تریل انفرادی، تایم تریل تیمی، مسابقات مرحلهای و اولترا ماراتن است.
دوچرخهسواری استقامت
یکی دیگر از انواع رقابت های دوچرخه سواری، نوع استقامت است که در فواصل بلند و یا چند مسیر متفاوت انجام میشود. طول این مسابقات بعضی مواقع به ۲۹۰ کیلومتر میرسد. به همین دلیل در مسافتهای بالا ایستگاههایی برای تغذیه و استراحت دوچرخهسوار در نظر گرفتهشدهاست.
شرکت در این رقابت درواقع شرط سنی ندارد ولی در کل ملاحظاتی ازنظر شرایط سنی و همچنین توانایی بدنی درنظر گرفتهمیشود. بهعنوانمثال گروهی از شرکتکنندگان غیرحرفهای مسابقه را زودتر آغاز میکنند. در مرحله پایانی این رقابتها استقامت و سرعت ورزشکاران عامل اساسی و تعیینکننده است.
مسابقات تایم تریل
مسابقات تایم تریل یکی دیگر از انواع رقابت های دوچرخه سواری است کع به دو بخش انفرادی و تیمی تقسیم میشود.
• تایم تریل انفرادی که در آن زمان مهمترین عامل پیروزی در مسابقه است. دوچرخهسوار باید در کوتاهترین زمانممکن و با استفاده از تاکتیکهای شخصی مسیرهای کوهستانی یا مسطح را طی کند. هر یک از ورزشکاران که در زمان نزدیک تر مسیر مسابقه را طی کند؛ برنده این رقابتها خواهد بود.
• تایم تریل تیمی که در آن دوچرخه سواران به صورت گروههای مشخصشده رقابت میکنند و هر گروه توسط وسیله نقلیه دیگرس که با فاصله ده متری از آنان درحرکت است؛ مورد حمایت قرار میگیرد. تعداد شرکت کنندگان در این رقابت بین ۲ تا ۱۰ نفر متغیر است.
دوچرخه سواران در فواصل زمانی متفاوت مسابقه را آغاز میکنند. تفاوت مهم دیگری که بین تایم تریل انفرادی و تایم تریل تیمی وجود دارد؛ این است که در تایم تریل انفرادی فرد مجاز به انجام حرکات دریفت پشت سر رقیب خود نیست؛ ولی در تایم تریل تیمی دوچرخهسوار از این تاکتیک برای موفقیت در رقابت استفاده میکند. طول مسابقات تایم تریل بسیار متغیر است و بین ۳۲ کیلومتر تا ۹۷ کیلومتر برگزارشدهاست.
مسابقات دوچرخهسواری چندمرحلهای
در این نوع از انواع رقابت های دوچرخه سواری، ورزشکاران حرفهای در چندین مسابقه یا مرحله به رکابزنی میپردازند. در این مسابقه، دوچرخهسواری که در زمان کوتاهتر مراحلمختلف را طی کند؛ برنده نهایی رقابت خواهدبود. مسابقات چندمرحلهای مواردی همچون تایم تریل انفرادی و مسابقات کوهستان را میتواند در خود داشتهباشد.
اولترا ماراتن (Ultra Marathon)
در حوزه ورزش دوچرخهسواری اولتراماراتن، یکی از شاخههای ماراتن است. در این مسابقات که زیرمجموعه دوچرخهسواری جادهای محسوب میشود؛ دوچرخهسواران از ترکیب دویدن و دوچرخهسواری در فواصل طولانی برای پیروزی بر حریف خود استفاده میکنند. در این رقابت نیز زمان تعیینکننده برنده یا بازنده رقابت خواهدبود.
یکی از معروفترین این رقابتها مسابقات دور آمریکا است که در طول یک هفته و با مسافت ۴۸۰۰ کیلومتر انجام میشود. رکابزنی در این مسابقه بهصورت متناوب است. البته زمانها و مکانهایی برای استراحت دوچرخهسواران در نظر گرفتهمیشود.
مسابقات دوچرخهسواری پیست
برگزاری مسابقات دوچرخه سواری پیست به سال ۱۸۷۰ میلادی برمیگردد. پیست مسابقات در آن زمان هم شباهت بسیار زیادی با پیستهای امروزی داشت. در این نوع از انواع رقابت های دوچرخه سواری، افراد در پیستهای شیب دار به رقابت میپردازند. این نوع از رقابت های دوچرخه سواری شامل مسابقات سرعت انفرادی و تیمی است.
در مسابقات دوچرخهسواری پیست، ورزشکاران از دوچرخههایی استفاده میکنند که ترمز ندارند. محل برگزاری یا پیست رقابتها به ولودروم veloderome معروف است که یک پیست بیضی شکل با شیبهای متنوع دارد. مسابقات دوچرخهسواری پیست شامل دو بخش سرعتی و استقامت است. به همین دلیل در ادامه این دو نوع را بررسی می کنیم.
مسابقات پیست سرعتی
در این رقابت دوچرخه سواران مسیرهای کوتاه را با سرعت بالا طی میکنند. طول این مسابقات کوتاه و سرعت مهمترین عامل پیروزی است.
مسابقات پیست استقامت
مسابقات پیست استقامت در فواصل طولانیتر برگزار میشود. در این نوع از انواع رقابت های دوچرخه سواری، استقامت دوچرخهسواران در کنار سرعت و مهارت آن ها محک زده میشود.
مسابقات کراس
مسابقات کراس یکی از انواع مسابقات دوچرخهسواری است که بیشتر در فصول پاییز و زمستان برگزار میشود. دوچرخه سوار باید مسیر خود را از بین موانع طبیعی شامل گذرگاههای جنگلی، چمنزار و سراشیبی کوهها طی کند. در این رقابت گاهی ورزشکار به علت موانع سر راه، مجبور به حمل دوچرخه خود است.
این مسابقات هیجان و جذابیت بسیار بالایی دارند. در مسابقه کراس نیز عامل زمان، تعیینکننده اصلی برنده و بازنده رقابت خواهد بود. زمان این مسابقات بهصورت حرفهای بین ۳۰ تا یک ساعت است و مسافت این مسابقات متغیر و وابسته به شرایط محیطی خواهد بود.
مسابقات کوهستان
همانطور که از اسم این رقابت مشخص است؛ محل مسابقه نقاط کوهستانی خواهدبود. شرکت در این نوع از رقابتها مستلزم مهارت بالا در دوچرخهسواری و همچنین استقامت بدنی فوقالعاده است. این مسابقات بهطور رسمی از سال ۱۹۷۸ میلادی در کشور آمریکا برگزار شد.
همچنین باید بدانید که در سال ۱۹۹۶ مسابقات دوچرخهسواری کوهستان وارد رقابتهای المپیک شد. دوچرخههای مورداستفاده در این رقابتها استقامت بیشتری دارند و سیستم ترمز و دنده آنها تقویت شده است. طول مسیر مسابقه بین ۲.۵ تا ۳.۵ کیلومتر یا حتی بیشتر از ۴ کیلومتر متغیر است.
مسابقات دوچرخهسواری کوهستان انواع مختلفی دارد که به چند نمونه از آنها اشاره میکنیم :
• کراس که طول مسابقه در حدود ۶ تا ۸ کیلومتر است.
• تپهنوردی که نوعی از تایم تریل است. در این از انواع رقابت های دوچرخه سواری، از دوچرخههای مخصوص و مقاوم در برابر فشار و ضربه با ترمزهای دیسکی استفاده میشود.
• آزاد که بهصورت نمایشی و در مسیرهای انتخابی دوچرخهسوار برگزار میشود.
بیامایکس (BMX)
واژه BMX درواقع مخفف BICYCLE MOTOCROSS است که به دوچرخههای موتوردار اطلاق میشود. شروع این رقابتها به اوایل دهه ۱۹۷۰ میلادی بازمیگردد. رقابتهای بیامایکس در خارج از
پیست انجامشده و دوچرخهسواران با عبور از مسیرهای خاکی، شیبدار و پرپیچوخم خود را به خط پایان میرسانند. این نوع از ورزش اوایل دهه هفتاد میلادی پایهگذاری شد و در آمریکا و انگلستان
محبوبیت بسیار بالایی دارد. همچنین مسابقات بیامایکس در سال 2۰۰۳ میلادی وارد رقابتهای المپیک شد.
مسابقات سرعت
یکی دیگر از انواع رقابت های دوچرخه سواری، مسابقات سرعت است که در فواصل کوتاه و بیشتر در فضای خارج از پیست برگزار میشود. البته بهندرت این رقابت داخل پیست نیز انجامشده است. این
رقابت به مسابقات موتورسواری سرعت شباهت بسیار زیادی دارد؛ با این تفاوت که در این مسابقات هدف ایجاد لغزش یا پیچش در طول مسیر نیست. ضمن اینکه طول مسیر در این رقابتها کوتاه و در حدود
70-90 متر است.
دوچرخهسواری غیررقابتی
پس از بررسی مسابقات رقابتی این ورزش به مسابقات غیررقابتی می پردازیم. این سبک از ورزش دوچرخهسواری شامل دو بخش زیر است.
• دوچرخهسواری تریل کوهستان که در این بخش ورزشکار با استفاده از مسیریاب مراحل مختلف را طی میکند. در مسیر رکابزنی دوچرخهسواران موانع مصنوعی ساختهشدهاست. در مسابقات تریل کوهستان
دوچرخهسواران نمیتوانند پای خود را بر زمین قرار دهند. مهارت بالا مهمترین عامل در این رقابتها است.
• بیامایکس آزاد شاخهای از دوچرخهسواری بیامایکس است؛ با این تفاوت که خطر و ریسک بسیارزیادی در این رقابت وجود دارد. پرش از ارتفاع و گذر از موانع خطرناک نیز به شجاعت و برخورداری از
حس ماجراجویی و همچنین به قدرت بدنی بالا نیاز دارد.
انواع مهارتهای انفرادی در ورزش دوچرخهسواری
در اینجا با چند مهارت مهم در انواع رقابت های دوچرخه سواری آشنا می¬شوید :
• دریفت که بهنوعی مهارت جهت تغییر سرعت در رکابزدن و در تعقیب دوچرخهسوار جلویی است.
• زمانبندی مناسب جهت کم یا زیادکردن انرژی دوچرخهسوار میتواند بهصورت تیمی و انفرادی صورت گیرد. این مسئله که بهنوعی استراحت در میانه مسابقه تعبیر میشود؛ انرژی دوباره را به ورزشکار
بازمیگرداند.
• کار تیمی و هماهنگی لازم بین افراد یک گروه مهمترین عاملموفقیت خواهدبود. معمولا این هماهنگیها قبل از انجام مسابقه انجام میشود.
دستهبندی دوچرخهسواران
در ورزش دوچرخه سواری حرفهای دستهبندی معناداری بین ورزشکاران وجود دارد که براساس تواناییهای متفاوت آنها تعیینشده است. بهعنوانمثال یک دوچرخهسوار سرعتی برای شرکت در مسابقات
استقامتی مناسب نیست و حتی در مسابقات استقامتی نیز هر ورزشکار از نظر توانایی و مهارت شخصی در بخش مخصوص به خود، شرکت میکند.
در نتیجه
ازآنجاییکه دوچرخه در زندگی امروز بهعنوان یک وسیله سالم و کاربردی نقش دارد؛ علاقهمندان بسیاری را مخصوصا از بین نوجوانان و جوانان به خود جلب کرده است. چهبسا از بین این علاقهمندان
استعدادهای بسیاری به مسابقات ورزش حرفهای راه پیدا کنند. خوشبختانه در کشور ما انواع رقابت های دوچرخه سواری بهصورت دورهای برگزار میشود.
به همین دلیل آشنایی با تنوع بسیار بالای ورزش دوچرخهسواری راه را برای انتخاب بهتر هموار میکند. در این رابطه آموزش و تمرین بهمنظور افزایش استقامت بدنی و رسیدن به معیارهای یک ورزشکار حرفهای
حتما باید زیر نظر مربیان باسابقه و باتجربه صورت گیرد.